Ένα Πυρρίχιο στ' άστρα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου.....τούτη εδώ η γραφή μου άρεσε και δεν μου αρέσουν όλες, θα ήταν ματαιοδοξία, να μου είστε καλά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις ημέρες εκείνες
που` χαν φύγει τα πουλιά
χρυσοπράσινο το φύλλο
του ματώσαν τα κλαδιά!!

Κι` όλα τα σκιάζε η φοβέρα
με φραγγέλια και λουριά
φίδια βγήκανε στη ξέρα
μαύρο ρούχο η λευτεριά!

Δέκα στρατηγοί μιλούσαν
που λατρεύαν το θεό
και στη μπότα τους πατούσαν
της ειρήνης το φτερό!!

Η πλατεία ήτανε άδεια
είχε πέτρα στο βουνό!!
Κάγκελα, βαριά λοστάρια
για το έθνος το τρανό.

Κι` όλα τα` σκιάζε η φοβέρα
με φραγγέλια και λουρί
χρυσοπράσινο το φύλλο
και μια μάνα καρτερεί.!!

Τις ημέρες εκείνες
που`` χαν σβήσει τα φεγγάρια
ήταν τσούλα η ιστορία!!
και καήκαν τα γροθάρια.

Νόμος! τάξη! μαύρη μπότα
και στα χέρια το κερί
και η λυγερή σαν πρώτα
μαύρο ρούχο και λερή.

Δέκα στρατηγοί κινήσαν
οπλισμένοι όπως πάντα
και τα περιστέρια πνίξαν
Όπως έπαιζε η μπάντα!!

Στης ξερολιθιάς τη πέτρα
με τη γάτα στο σακί!!
Της λευτεριάς η φαρέτρα
στου Λουντέμη τη γραφή!!

Οδος αβύσσου αριθμός μηδέν
αντιλαλεί στ` αλώνια!
Κι` ήρωα, ήρωα, θα λεν
το Μουστακλή αιώνια!!!

Αδαμοπούλου Γεωργία
24-2-2020

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-02-2020