Αποβραδα Και Ξημερωματα

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάτια μου γλυκά πώς σ’ αγαπώ τρελά
και νοιάζομαι για σένα!
Μ’ άναψες φωτιά στην άδεια μου καρδιά
όπου κυλάς σαν ρέμα.
Μου είσαι στη ζωή και τέλος μου κι αρχή
κι η μόνη μου λατρεία.
Μόλις με κοιτάς σαν άγριος βοριάς
μου φέρνεις τρικυμία.

Με βουλιάζεις όταν τα φιλιά σου μ’ αραδιάζεις
απόβραδα και ξημερώματα.
Με γκρεμίζεις όταν τα μαλλιά σου τ’ ανεμίζεις
και ντύνεις τα όνειρα με χρώματα.
Μ' απογειώνεις όταν αγκαλιά σου με κλειδώνεις
και πλημμυρίζει η γη μ’ αρώματα.

Μόνος δεν μπορώ μου φεύγει το μυαλό
δεν ξέρω πού να πάω.
Δω και κει γυρνώ κι αν λίγο δεν σε δω
συντρίβομαι και σπάω.
Μου είσαι στη ζωή μια γάργαρη πηγή
που αδιάκοπα κυλάει.
Μόλις με κοιτάς ολόκληρος ντουνιάς
ανάποδα γυρνάει.

Με βουλιάζεις όταν τα φιλιά σου μ’ αραδιάζεις
απόβραδα και ξημερώματα.
Με γκρεμίζεις όταν τα μαλλιά σου τ’ ανεμίζεις
και ντύνεις τα όνειρα με χρώματα.
Μ' απογειώνεις όταν αγκαλιά σου με κλειδώνεις
και πλημμυρίζει η γη μ’ αρώματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2020