Κονσέρτα κι' αρώματα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φιλαράκια, ένα ερωτικούλι ακόμα.....να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια Κυριακή στο φως, μελωδία έχει η πλάση
σαν ακούω τα πουλιά, ο νους έχει φτάσει.
Σε απέραντο κήπο, με κίτρινα χρώματα
που παίζουν βιολιά, κονσέρτα κι` αρώματα.

Με μαργαρίτες λευκές, μέλισσες χρυσαφί
το παιδικό τ` ανθάκι κι` η μνήμη ανθεί.
Στην Άνοιξη νιότης, στου έρωτα νότες
σαν γιορτάζει ο ήλιος, αγάπες μου, πρώτες.

Στης παπαρούνας χαλί, ένα φιλί σαν χάδι
η αγάπη να μιλά, να πλέκει υφάδι.
Με αχτίδες χρυσές, γερό ψυχής, το μπρισίμι
σαν χορεύει η καρδιά, πόθου ταξίμι.

Δυο ψυχές σ` ένα, ένα στρειδάκι κλεισμένο
ξεχείλιζε η αγάπη, σε κορμί μεθυσμένο.
Ένα κορμί, δυο κορμιά, να τ` αγαπούν οι θεοί
μ` άρωμα πόθου, σ` ανθοστόλιστη γη.

Σαν δέναν τα χέρια, στα σ` αγαπώ της πνοής
φυλλοκάρδια και πάθη, στεναγμοί διαδρομής.
Κολλημένη στο χρόνο, σαν περνούν οι χειμώνες
χαραγμένη γιορτή, σ` ασημιών τους αιώνες.!!!

Μια Κυριακή, μια Άνοιξη, ένα μωβ μπουκέτο
να θυμάται η ψυχή, της αγάπης κονσέρτο.
Σαν κιτρινίσει η γη, μια μαργαρίτα ανάμνηση
δυο παιδιά, μια εκδρομή, μιας ζωής, η συνάντηση!!

Μια Άνοιξη καρδιά μου, σε κοιτά με στολίδια
γερνάς και σου τάζει, θαλασσί δαχτυλίδια.
Στις παιδικές τις θύμησες, φυλαγμένες στην ψυχή
μια φωτογραφία, μια εικόνα, μια προσευχή

Αδαμοπούλου Γεωργία
7-3-2020.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-03-2020