στάχτη στα μάτια

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πάντα σε κοίμιζα μ’ ωραία παραμύθια
και να νομίζεις σ’ άφηνα πως είμαι κάποιος
σε γέλασα, ποτέ δε σου ‘πα την αλήθεια:
ότι ο κόσμος είν’ απ’ άκρη σ’ακρη σάπιος

τα πάντα γύρω μας με μέτρο και σοφία
σου έλεγα, κι όλα είναι ωραία καμωμένα
κρύβοντας όμως τη βαθιά μου επιθυμία
σαν μεγαλώσεις να μη γίνεις σαν κι εμένα

και να που ήρθε η ώρα τώρα μπρος σου ν’ απολογηθώ
που τόσα χρόνια σου ‘ρίχνα στάχτη στα μάτια
που έπλασα για σένα έναν κόσμο τόσο ιδανικό
και σου τον έσπασα, μετά, χίλια κομμάτια...

τώρα δεν φτάνει να κρυφτώ το δάχτυλό μου
και το χαλί που κάτω του έσπρωχνα τις τύψεις
τινάχτηκε κι η λάσπη ήρθε στο πρόσωπό μου
και δεν μπορεί κανείς, κανείς να το σκουπίσει

όλο το κρίμα εγώ το παίρνω στο λαιμό μου
και για τα λόγια μου και για τα πεπραγμένα
κύλα το βράχο να κυλήσω τον δικό μου
μη με κοιτάς, δεν θα κοιτάω κι εγώ εσένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2020