Για της Άθης το χατίρι

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Για της Άθης το χατίρι</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Για της Άθης το χατίρι</b><p>Δημιουργός: CHЯISTOS P, <i>soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ</i><p><i> Χρόνια σου πολλά, γλυκιά μας !!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Το 2008 δεν υπήρχε Facebook ή μάλλον δεν το γνωρίζαμε... Τότε όμως υπήρχαν άλλες πλατφόρμες όπως ήταν οι «stixoi.gr», (μετέπειτα «stixoi.info», εδώ που είμαστε)  αλλά και το Pathfinder , το blogspot  κλπ, στα οποίο μπορούσαμε να δημιουργήσουμε προσωπικές ή και συνεταιρικές σελίδες με διαβαθμισμένη πρόσβαση (δημόσιες ή κλειστές) και να γράφουμε ό,τι θέλαμε (αυτές υπάρχουν και σήμερα).<br />
Εκείνη την εποχή υπήρχε και η πλατφόρμα της NING που είχε παραχωρήσει ελεύθερη και δωρεάν μία βάση, όπου ο καθένας θα  μπορούσε να δημιουργήσει την προσωπική του σελίδα μα ακόμη περισσότερο, το δικό που κοινωνικό δίκτυο, μια ανοιχτή ή κλειστή κοινότητα με πολλά μέλη... <br />
<br />
Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε το «Εργαστήρι» με διαχειριστές εμένα και την φίλη μου Άθη, μια σελίδα ποίησης και δημιουργίας, που έφτασε κάποια στιγμή να αριθμεί περί τα 240 μέλη. <br />
Μετά από κάποιο (αρκετό) χρόνο λειτουργίας εκεί που η πλατφόρμα της NING μας είχε δώσει ελεύθερο το πεδίο, άρχισε να ζητάει χρήματα για την συνέχιση της παροχής, τα οποία ήταν αρκετά και ανάλογα με τα μέλη, αλλά σαν κερδοσκοπική Αμερικάνικη εταιρεία απευθύνονταν σε κερδοσκοπικές εταιρείες, ενώ εμείς ήμασταν μία κοινότητα ποιητών που ο καθένας μας έβγαζε τα εσώψυχα χωρίς βέβαια κανένα οικονομικό όφελος...<br />
Εκείνη την εποχή είχαν  καταχωρηθεί πολλές - πολλές δημιουργίες και γίνονταν πολλά ευχάριστα περιστατικά και συλλογικές εργασίες στις οποίες επικρατούσε για όλους μας η κοινή προσπάθεια μα και το χιούμορ (και κυρίως το χιούμορ) για ό,τι κάναμε...<br />
<br />
Εδώ παρακάτω, σας καταχωρώ ένα ποίημα που έγραψε η Άθη όταν εγώ απουσίασα από την σελίδα για μερικές μέρες.<br />
<br />
Η NING μας διέγραψε την σελίδα αυτή με αποτέλεσμα πολλές δημιουργίες και κυρίως  τα εξαιρετικά σχόλια να έχουν διαγραφεί...  Βάζω λοιπόν αυτό το –σωσμένο- ποίημα που είναι της Άθης (λαμπρό μέλος των στίχων εκείνη την εποχή) και συνάμα της εύχομαι χρόνια πολλά που σήμερα έχει τα γενέθλιά της !<br />
<br />
<br />
Για της Άθης το χατίρι / ανταρσία σ’ εργαστήρι..<br />
<br />
Μέσα στο εργαστήριο, είναι πολλά μαστόρια, <br />
κι ο Χρήστος ο αρχιμάστορας, σαν διάολος φτυστός !. <br />
Τρέχουνε όλοι να κρυφτούν σαν πιάσουνε μποφόρια, <br />
μα είμαστε όλοι φυλακή, κι ο δρόμος  μας κλειστός..<br />
<br />
Ούτε μπροστά διέξοδος, μα ούτε κι από πίσω, <br />
και όλοι αλαλάζουμε μέσα στον πανικό : <br />
-Τι μας ζητάς ρε διάολε ?.. που όρθιος ξοπίσω , <br />
βουλιάζεις το Εργαστήρι μας σαν το τιτανικό ??.. <br />
<br />
Καραβοκύρη έχουμε το φίλο μας το Χρήστο, <br />
μα είν’ γνωστό πως όλοι εδώ τον έχουν για τρελό, <br />
σχέδια καταστρώνουμε, φαιδρά επί τω πλείστω, <br />
αλλά κρατάει τα κλειδιά, και δεν μπορώ να βγω…<br />
<br />
έχει το site του κλειστό, και το μπες – βγες στο μπλόκο <br />
με  μόνο ένα παράθυρο…, ποιος όμως θα χωρέσει ? <br />
είναι το μόνο ανοιχτό … μα όλοι κάνουν μόκο... <br />
ακόμη δα κι εγώ –για δες !-, η πιο λεπτή στην μέση !..<br />
<br />
καλέσαμε τα μέλη μας, μα και τους φίλους όλους<br />
κι ο Μάριος τσίλιες φυλά, ο Χρήστος μη φανεί, <br />
η Αρτίστα αδιάφορη, παίζει πιο πέρα βόλους, <br />
μ’ από το Χρήστο σίγουρα, θα είναι πιο τρελή!<br />
<br />
Λίγο πιο πέρα ποίημα γράφει η Αθανασία…, <br />
ε ρε κι αυτή την έμπνευση που βρίσκει τέτοιες ώρες,<br />
εδώ καίγεται ο κώλος μας, κι εκείνη.. αφασία!! <br />
Πάει την κάτσαμε  παιδιά ! ! ! , φωνάξτε τη Ντολόρες!!! <br />
(η Ντόρα είναι η Ντολόρες!)<br />
<br />
Καβάλα πάνω στ' άλογο, (λες κι ότι την χωράει ! !) (τι λέω), <br />
η Ντόρα!! να τη έρχεται ορθή καμαρωτά (αγέρωχος,) <br />
το σκηνικό παράλογο, σιδερικά φοράει, <br />
και δεν θαρρώ υπερβολή  πως θα ‘ρθει για καυγά ! <br />
<br />
πλάκα που θα ‘χει βρε παιδιά ! τι βλέπω? Πώ πω να κρατά, <br />
σημαία νεκροκεφαλή, στο λάβαρο απάνω, <br />
και βγάζει από την τσέπη της, έτσι στα μουλωχτά, <br />
μια γιαταγάνα χάλκινη ! ! που πήρε απ' το …Μιλάνο !<br />
 <br />
Σαν πειρατές στηθήκαμε, Αλέξανδροι καινούργιοι, <br />
μας βρήκε η νέα εποχή, παρέα με τον Χρήστο! <br />
Μια ομάδα τεχνιτών, πανέξυπνοι, πανούργοι,<br />
 που τρέφονται, και μάλιστα …με μακαρόνια ΜΙΣΚΟ! <br />
<br />
Αυτό μας δίνει δύναμη, να βγούμε απ' το σκοτάδι,<br />
 αρκεί μόνο να πιάσουμε τ' αφεντικό στον ύπνο...<br />
 πάμε για Βήτα σχέδιο, -Καλύτερα το βράδυ-, <br />
οπού ο Αρχιμάστορας, θα λείπει για το ..δείπνο!<br />
<br />
Μες στο ‘ργαστήρι του κρατά, κάπου σε ένα συρτάρι,<br />
μία αρμαθιά χρυσά κλειδιά, (κάποιο απ' αυτά θα κάνει !) <br />
κάντε όμως γρήγορα παιδιά, γοργά και μάνι μάνι, <br />
γιατί έχει μάτια ανοιχτά, τρελάρας, μα.. τζιμάνι !<br />
 <br />
Να και το νυχτολούλουδο... -Δώσε μας λίγη γύρη, <br />
να την ποτίσω σκέφτομαι με μπόλικη στρυχνίνη, <br />
να τη μυρίσει ο Χρήστος μας, άπνους χαμαί να γύρει,... <br />
μπας κι από τη μουρμούρα του γλυτώσουμε από φέτος!<br />
<br />
Αλλιώς τα σχεδιάζαμε, μ’ αυτός γλιστρά σαν χέλι, <br />
τζάμπα το κουβεντιάζαμε που κι άλλα μέλη μπήκαν !...<br />
Αυτό το εργαστήριο, τι λέτε να' χει εντέλει? <br />
τον Χρήστο, τον ..αρκούδο μας, με.. μια γαβάθα μέλι ?<br />
 <br />
ο Χρήστος στο πηδάλιο πρέπει να είναι πάντα, <br />
δεν γίνεται μονάχοι μας, εμείς δεν κυβερνάμε...<br />
χωρίς αυτόν μας εύχομαι, παιδιά, καλά σαράντα! <br />
Ό,τι είπαμε ξεχάστε το, κι απ' την αρχή μιλάμε!!!<br />
<br />
Τι Έπος ήταν και αυτό !... κουραστικό, μεγάλο... <br />
λέτε να κάνω κι άλλα δυο? ή να το αναβάλλω? <br />
και βέβαια πρωταγωνιστής, κανείς δεν θα' ναι άλλος, <br />
παρά ο Χρήστος ο νταής, ο Χρήστος ο μεγάλος..<br />
<br />
Αυτός είναι το αστέρι μας, -τρελός- μα μας αρέσει.. <br />
αφήστε βρε τους πόλεμους, και πάρτε όλοι θέση !... <br />
Μούτσοι μου!!! στο κατάστρωμα... κι αν έρθει νέο μέλος, <br />
το τόξο ναν' το χιούμορ σας, στοχεύστε με το βέλος!!!<br />
<br />
Κι όλοι παιδιά σαν μια γροθιά, με πένες θα μιλάμε, <br />
να προχωράμε μόνο εμπρός, τεχνίτες μη ξεχνάμε...<br />
Είναι ο αρχιμάστορας, τρελός, μα εμείς πίσω δεν πάμε, <br />
Έτσι είν’ ο Χρήστος μας αυτός.., κι εμείς τον αγαπάμε!<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-03-2020</td><td valign=top></td></table><br />