Θλιμμενοσ Ουρανοσ

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με δάκρυα και κλάματα
τα μάζεψα τα πράματα τα φόρτωσα στον ώμο
σταλιά δεν με λυπήθηκες
κοντά μου δεν κρατήθηκες και μ’ έριξες στο δρόμο.
Σταλιά δεν με λυπήθηκες
χωρίς καρδιά γεννήθηκες και μ’ έκανες να λιώνω.

Θλιμμένος ήταν ουρανός και φύσαγε τ’ αγέρι
σαν έλεος σου γύρεψα μα μού’ δωσες μαχαίρι.
Μονάχος τώρα κι ορφανός με μάτια δακρυσμένα
μες στην καρδιά μου κήδεψα τα όνειρα για σένα.

Χολή να πιω με πότισες
και το μυαλό μου σκότισες που πια δεν πάει άλλο
μακριά σου αναχώρησα
κι απ’ τη ζωή σου χώρισα αχ πάθος μου μεγάλο.
Μακριά σου αναχώρησα
μα ντύμα μου σε φόρεσα που δεν μπορώ να βγάλω.

Θλιμμένος ήταν ουρανός και φύσαγε τ’ αγέρι
σαν έλεος σου γύρεψα μα μού’ δωσες μαχαίρι.
Μονάχος τώρα κι ορφανός με μάτια δακρυσμένα
μες στην καρδιά μου κήδεψα τα όνειρα για σένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2020