Μια λαβωματιά

Δημιουργός: Αναπάντεχος, Κ.και Γ.

Καλημέρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΙΑ ΛΑΒΩΜΑΤΙΆ

Γύρισες μετά από τόσα χρόνια, όαση στη μέση ερημιάς
με έβλεπαν όλοι με συμπόνια, συνέχεια είσαι μιας λαβωματιάς
θα θελα να με βγάλεις ψεύτη, να σώσω την υπόληψη μου
κι’ας ήρθες σαν τον κλέφτη, σε δέχτηκα με την θέληση μου

Γύρισες μετά από τόσα χρόνια, χωρίς καθόλου να ντραπείς
δεν έδειξες ψεύτικη συμπόνοια, έστω λίγα ψέμματα να πεις
κι’αν φύγεις πάλι σαν τον κλέφτη, πάρε και την υπόληψη μου
όταν με βλέπω στον καθρέφτη,να μην κοκκινίζω απ' την ντροπή μου

Δεμένο μ’εχεις μ’ενα όνειρο λυτό,να μ’ εξορκίζεις με το νερό της Κασταλίας
στο μάτι ενός κυκλώνα ακροβατώ, στο σχοινί μιας λάθος ισορροπίας
το κορμί σου πόσο να πουλάς, με ρωτάς αν πρέπει στα παζάρια
πόσους σταυρούς ακόμη θα φιλάς, να μην σου’ρχονται ντόρτια στα ζάρια

Κ’εγω να φύγω σαν να είμαι ο μετά, αποτυχημένος πρώην, με νουθεσίες
κι’ όσο μου λες στην αγκαλιά σου να μεθώ, να μη βγω απ’ αυτό το μονοπάτι
είμαι καταδικασμένος να μελετώ, του παρελθόντος μου τις θυσίες
να μείνω όσο κι’ αν εκτεθώ,κέρδος να έχω απ' αυτό το κάτι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2020