Λοιμός

Δημιουργός: ASTRITISOT, Γκλαβάς Σωτήρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα πολυσύχναστα σοκάκια τριγυρνώ
Σαν άνεμος αθόρυβα περνώ
Γλιστρώ μεθοδικά μα δεν αγγίζω
Πολυπληθή και κοσμικά ήταν παλιά
Χαρές, γελάκια, αγκαλίτσες και φιλιά
Με λάγνες σκέψεις το μυαλό μου κατακλύζω.

Πόρτες, παράθυρα ερμητικά κλεισμένα
Άδειες οι ρούγες, όλα γύρω σφραγισμένα
Οσμή λοιμού και θάνατου πλανιέται
Μάσκες και γάντια απ'τους κάδους ξεχειλίζουν
Γάτες αδέσποτες και σκύλοι που γρυλίζουν
Ένας απόκληρος το χάρο καταριέται.

Τα χέρια ακατάδεκτα στις χειραψίες
Πείσματα δε χωρούν κ' υπεροψίες
Άνθρωπος το συνάνθρωπο φροντίζει
Η αλκοόλη άφθονη να ρέει
Πειθήνιοι ακούμε τι μας λέει
Το κράτος που δειλά μας φυλακίζει.

Του ολέθρου τροχοπέδη η απομόνωση
Φρενάρει της ψυχής μας την απόλαυση
Καταδεικνύοντας τη ζοφερή μας μοίρα
Τα σπίτια μας μοναστηριών κοιτώνες
Απόρθητα σα φρούρια, στρατώνες
Δαμάζουν της αρρώστιας την πλημμύρα.

Αλαλαγμοί και υπερβολές στην ενημέρωση
Συναίσθημα πουλούν για τηλεθέαση
Σαν σύγχρονες σειρήνες τραγουδάνε
Χιλιάδες συζητήσεις στα παράθυρα
Μοιράζονται του πανικού τα λάφυρα
Θαλάσσης φύκια για κορδέλες μας πουλάνε.

φόβος φωλιάζει στις καρδιές μας και απόγνωση
Για άσπρη μέρα δεν υπάρχει κάποια πρόγνωση
Που να χαράζει της ζωής του καθενός τη ρότα
Δυσεύρετα τα αντισηπτικά τελειώσανε
Οι υγιείς στα σπίτια παλαβώσανε
Μα τίποτα δεν είναι οπως πρώτα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2020