Συνειρμοί

Δημιουργός: bobxaman, Μπάμπης Αμανατίδης

Πολλοί με αποκάλεσαν μινιμαλιστή τους το αφιερώνω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νοιώθω μέσα μου τη ζωή να κυλά σαν σκοτεινό ποτάμι.
Στον κόσμο επικρατεί σιωπή,βουβά στόματα ,
αμήχανα σώματα ,τρώνε πίνουν κι αφοδεύουν ,
τις νύχτες καρφώνουν τα μάτια τους στην τηλεόραση,
όταν δε σερφάρουν με τα μαϊμού i phones ,στα φτηνά καφέ.
Βουβοί σιωπηλοί ,με γκριμάτσες σπάζουν τη σιωπή τους
υποκρινόμενοι ότι επικοινωνούν.
Κάποτε διάβαζαν εφημερίδες και περιοδικά
το διαδίκτυο τιμώρησε τους τελευταίους ρομαντικούς.
Στους δρόμους παγερή σιωπή, κυκλοφορούν μηχανικά,
εργάτες ,υπάλληλοι εργάζονται εννιά ώρες ,
πληρώνονται για έξι, καμία ελπιδοφόρα προοπτική.
Ευτελίστηκε το νόημα της ύπαρξης
ο σκοπός της εργασίας
γίναμε θύματα του κακού που καραδοκεί,
οι Λεβιάθαν “κοσμούν” με την παρουσία τους
τους ελεύθερους τοίχους μας.
Το καλό, το αγαθό και κάθε αρετή
έκπεσε το υπηρετούν ανίσχυροι και ανίκανοι.
Επιδιωκόμενος καταλύτης η απόκτηση πλούτου.
-Γιατί ποιητή ,τι σου φταίει το χρήμα ,
δεν γινόταν πόλεμοι πριν ανακαλυφθεί; ρώτησε ο κριτής.
-Η Τροία έπεσε για το χρυσό της ,απάντησε αυτός.
Το καλό και το κακό βρίσκονται μέσα μας.
Δε ζηλεύω τους ιδιοφυείς είναι καταραμένοι,
δε μπορούν να ζήσουν, γίνονται δυστυχισμένοι
όταν εξαντληθούν τα όρια της ιδιοφυΐας τους.
Οι κριτές θα μείνουν στα λάθη τους
κι όχι στις αρετές τους.
Ξέφυγα.... Ας επανέλθω στο κεντρικό θέμα.
Καημένη Ελλάδα δεν κατάφερες να διώξεις την ομίχλη
πάνω από τα φτωχά παιδιά σου,
δεν ήταν αρκετός ο Βαρδάρης που φύσηξε .
Η ύπαρξη το μηδέν και το άπειρο.
Με χαρακτηρίζει έλλειψη οργάνωσης,
όχι τάξης ,είμαι αναθεωρητής των πάντων.
Δεν δημοσίευσα τίποτα από αυτά που έγραψα
είναι επιλογή μου,δεν γράφω για τους άλλους,
γράφω για μένα .
Δεν είναι μάταιη δραστηριότητα ,
είναι εσωτερική παρόρμηση
μερικοί την αποκαλούν λόξα .
Γνωρίζω την ασημαντότητα μου
και το περιεχόμενου του φακέλλου με τίτλο ,
“Η Ζωή μου”
Σιχαίνομαι τα σύμβολα παρόλο ότι δεν ενοχλούν κανένα.
Απέναντι από το δωμάτιό μου κάποιος κρέμασε
πριν από επτά χρόνια ελληνική σημαία
Είναι ακόμη εκεί,
ταλαιπωρημένη ξεπλυμένη από τον ήλιο και τους αέρηδες.
Την έστησε για ν 'αποδείξει πως είναι καλός πατριώτης;
Ε.. τότε εγώ που βαρέθηκα να τη βλέπω
να την χτυπούν ανελέητα ο ήλιος και ο αέρας ,
είμαι κακός πατριώτης.
Νομίζω ότι οι λάτρεις των συμβόλων είναι υποκριτές
ή κάτι κρύβουν.
Το ίδιο συμβαίνει με τα σύμβολα στο χέρι.
Σκέφτομαι γιατί διστάζω να αποφασίσω,
αυτοί που δρουν συνήθως δεν σκέφτονται.
Προσπαθώ να εφαρμόσω το “γνώθι σ αυτόν”
προδόθηκα πολλές φορές, η αυτογνωσία είναι δύσκολη.
Όταν μάλιστα πιστεύω ότι έχω πολλούς εαυτούς,
έδωσα σε τέσσερις ονόματα να τους ξεχωρίζω.
Η πραγματικότητα είναι ψυχρή ,
η φύση ομορφαίνει τη ζωή των ανθρώπων.
Αυτός είναι ο λόγος που οι “τρελοί” ενστικτωδώς
κατασκευάζουν δική τους πραγματικότητα
γι αυτό είναι ευτυχισμένοι.
“Τρελοί” ,αδόκιμος όρος θα πουν οι ψυχίατροι.
Το ωραίο δεν ορίζεται εύκολα ,
ο καθένας έχει κάτι να πει
γι αυτό που αβίαστα αποκαλούμαι ωραίο.
Ασχολούμαι με την αναζήτηση
και την ερμηνεία του ωραίου του όμορφου,του αγαθού
μέσα από τους στίχους που γράφω ακατάπαυστα .
Πόση αλήθεια κρύβουν στα σωθικά τους οι στίχοι;
Όση αλήθεια έχει η υποκριτική του ηθοποιού
υποδυόμενου τη ζωή ενός άλλου.
Στο θέατρο της αληθινής ζωής ο ηθοποιός
είναι καλός όταν υποδύεται τον εαυτό του.
Κλείνω τα παράθυρα της ψυχής κι απομονώνομαι
μένω αγνός και αληθινός όταν είμαι μόνος.
Γίνομαι αντικοινωνικός
ίσως ξεφύγω από τη διαφθορά της κοινωνίας.
Επανέρχομαι στα περί τέχνης.
Η τέχνη είναι έκφραση με την οποία επιχειρώ
να φτάσω στο απόλυτο.
Ο ποιητής είναι λεξιπλάστης
ο ζωγράφος είναι εικονοπλάστης.
Αυτό που χαρακτηρίζει και τους δύο ,
είναι η υποκρισία τους ότι αισθάνονται τα έργα τους
ότι προσφέρουν στην κοινωνία ,
αλλά η τέχνη δε λύνει προβλήματα τ' αναμοχλεύει.
Σκέφτομαι τα λόγια των θεολόγων
για τη σωτηρία της ψυχής
την “αιώνιον ζωήν εις παράδεισον”.
Η κόλαση και ο παράδεισος είναι μέσα μας .
Ο θάνατος καιροφυλακτεί στη γωνία
δε με τρομάζει γιατί δε τον γνωρίζω,
η μόνη διαφορά του υπάρχοντος
από τον μη υπάρχοντα είναι η ύπαρξη.
Πόσοι όμως υπάρχουν και είναι πεθαμένοι!!
Θα ξαφνιαστούν πολλοί από το θάνατό μου,
και υποκριτικά θα λυπηθούν .
“Πως θα είναι ο κόσμος αύριο χωρίς αυτόν;”
Δεν έχω την ψευδαίσθηση πως θα ρωτήσουν .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2020