Άδειες μέρες

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φέρνω στο νου μου τις αδιάφορες τις μέρες ...
που ταν γεμάτες από πλήξη και ανία.
Που χαν γεμίσει την καρδιά με τρικυμία ...
και πολεμούσαν το μυαλό με κούφιες σφαίρες.

Όλα φαντάζανε μικρά και στερημένα ...
με δίχως νόημα και δίχως ενδιαφέρον .
Είχαν νοτίσει στη ρουτίνα των εσπέρων...
μες στα στενά τουςπεριθώρια κλεισμένα.

Λόγιαζα βλέπεις τη ζωή σαν δεδομένη ...
σα να ταν κτήμα μου και πάντα μου χρωστούσε.
Δώρα αμέτρητα στα χέρια της κρατούσε ...
μα δεν τα μοίραζε σωστά στην οικουμένη.

Για τις μικρές τις απόλαυσεις ούτε λόγος ...
Ένας καφές και μία κουβέντα με ένα φίλο.
Μία βόλτα ανέμελη στης αγοράς το ζήλο ...
και τόσο άλλα που ήταν χλεύη ή και ψόγος

Τώρα κλεισμένος στα κελιά της απραξίας ...
αναπολώ και νοσταλγώ τις άδειες μέρες .
Δεν είναι κούφιες δυστυχώς τούτες οι σφαίρες ...
φέρουν σημάδια ζοφερά, αχερουσίας.

Σαν ξημερώσει και φανεί πάλι το φως ...
Το πάζλ του κόσμου θα θρηνεί τ άδεια κομμάτια.
Κι εγώ θα βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια
ίσως περισσότερο θλιμμένος, μα σοφός.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2020