παραμονεύεις

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έρχεται πάλι τ'ονομά σου
Στα χείλη μου να γλυκαθώ
Μου λέει…το σύμπαν η αγκαλιά σου
Σαν ένας ψίθυρος με αργό ρυθμό

Παρατάω τη πικρή μου θλίψη
Την παρασύρουν οι ανέμοι μακρυά
Κοιμίζω την παλιά μου τύψη
Μέσα σε ρόδα και γιασεμιά

Το βλέμα σου παραμονεύει
Θαμπώνει τα μάτια μου μια ηδονή
Αστέρι που την πνοή μου κλέβει
Ρόδινο χρώμα βάφει το κορμί

Βουλιάζει ακόμα το μυαλό μου
Σε σκέψεις διψασμένες της στιγμής
Αχαλίνωτο το ενστχτό μου
Έπαψα πια να είμαι μηδενιστής

Σ'αγαπάω την κάθε καινούργια μέρα
Γιατί γίνεσαι φώς μελαχρινό
Κι ολο φτάνεις ψηλότερα του αγέρα
Κι εγώ ξοπίσω σου παραμιλώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2020