Ερυσίβη

Δημιουργός: Κοσμάς Δ., Κοσμάς Δρίβας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ερυσίβη

Απ' όλα τα κομμάτια μου, είσαι μακράν το πιο παλιό.
Και πάντα αυτό που με κρατάει φυλακισμένο.
Ρίζωσες παρασιτικά, βαθιά στο νου και στην καρδιά..
Κι ακόμα μέσα μου κυλάς κι ας μην το θέλω.

Εισχώρησες στα σκοτεινά και στης ψυχής τα πιο βαθιά.
Και κάνεις πάντα αυτό που θες, χωρίς καμιά ευθύνη.
Βουτάω μες στην θάλασσα, ν' αποκοπώ απ' την στεριά..
Κι από φυτό που κατοικείς, δες, έγινα δελφίνι.

Μέσα μου γίνεσαι φωτιά, που όλο με καις και δεν μιλάς..
Μα μια φωνή, ανάγκη έχω, να μην σιωπάσω.
Όταν μιλάς, παραμιλάς, με λίγα λόγια λησμονιάς ..
Μα πριν πεθάνω, τίποτα δεν θα ξεχάσω.

Την ψυχή μου, δεν την αγγίζεις...
Όσο πιο βαθιά περνάς, τόσο θα λείπεις...
Την καρδιά μου, δεν την γεμίζεις..
Με τις ψεύτικες στιγμές, που μου χαρίζεις.

Στα συντρίμμια μου, δεν θα μπεις..
Εσύ πιστεύεις πως εκεί, τίποτα πως δεν μένει..
Όμως δεν ξέρεις, οι θησαυροί..
Μες στα συντρίμμια της ψυχής, είναι καλά κρυμμένοι.

Κ. Δ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2020