Μοίρα μου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν θέλω για μένα να μιλήσω
Τις λέξεις μου αραδιάζω σ'εναλλαγή
Ρακένδυτοι στρατιώτες στη γραμμή
Της σιωπής η εποχή πιο πίσω

Με ανάπηρο κορμί απομεινάρι
Πως από γκρεμούς φρυδιών κατρακυλάω
Χάνομαι, μες στην αχλύ μου σταματάω
Πέτρα του τόπου μου αγκωνάρι

Το μέλι πικραίνοντας ξεχνιέμαι
Στου κόσμου τις φιμωμένες εσχατιές
Και δένω τις ματωμένες μου πληγές
Μ'επιδέσμους φώς για να κρατιέμαι

Η απελπισία παλίρροια να φουσκώνει μουγκά
Στα κρυφά του κορμιού μου περάσματα
Και η σφαγμένη ερώτησή μου στα χαλάσματα
Να μελετάει του μυαλού μου τη σκοτεινιά

Τώρα μ'ιδρώτες εικόνων ποτίζω βολβούς
Ν'απολύσουν το πράσινό μου λουλούδι
Μα η πίκρα στους πυρετούς μου γίνεται τραγούδι
Που με βρίσκει μες στων ερειπίων τους συνωστισμούς

Έτσι μ'αγαπησες πολύ
Εσυ που γοητεύτηκες από τις σειρήνες μου
Ξημέρωνε της ποίησης η εποχή
Κι ερχόταν ο ήλιος σου να ισκιάσει τις γαλήνες μου

Μοίρα μου η μοίρα σου δική μου
Με τη νέα καρδιά που έκλεισα στα στήθη
Κι όλη ξυπνάει μονομιά η ζωή μου
Με την έγνοια της καινούργιας μου αγάπης

Και λέω ναι,ναι το ξέρω
Πως ονειρεύτηκα μύριες φορές για σένα
Θ'ανθίσει η αγάπη να στη φέρω
Δέντρο ζωής να γίνει σ'όλα τα ερωτοποτισμένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2020