Ενδόραση

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να χα στους ώμους δύο φτερά...
ν ' αρχίσω να πετάω.
Πιο πάνω από τα διάσελα...
και τις βουνοκορφές.
Να ατενίζω απο ψηλά ...
και πάντα να ζητάω,
σημάδια κι ομορφιές.

Τα πιο ψηλά τα σύννεφα...
να φθάσω και ν' αγγίξω .
Το κάθε τους νεφέλωμα...
την κάθε τους γωνιά.
Κρυφές πεθύμιες και χαρές...
να διώξω ή να στηρίξω ,
στην άγρια λησμονιά.

Να μ' αγκαλιάσει ο ουρανός...
με τ' απαλά του χέρια.
Ν' ακούσω την ανάσα του...
να νιώσω το Θεό.
Μα σαν βραδιάζει και πονώ...
να βλέπω πεφταστέρια,
κι αγάπης θυρεό.

Κι όταν στη γη ξαναβρεθώ ...
μέσα μου να κοιτάξω .
Με μάτια αστραπόβολα ...
υπέρκοσμα κι αγνά .
Τις περασμένες τις πληγές...
να κλείσω να πατάξω ,
με φως και ωσανά.

Μη θες να δεις μες την ψυχή ...
όταν ψηλά δε φθάσεις .
Ούτε να δεις στα χαμηλά ...
αν δεν ανυψωθείς.
Μη θες γραφές αόρατες ...
να βρεις και να διαβασεις,
αν δεν αναληφθείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2020