Όσο αντέχει

Δημιουργός: ειδεμή, curious Λαμπρινή Τενεδίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσο αντέχει 2011

Ο πιο μεγάλος πόνος είναι η απουσία
κι...η ένωση με ό,τι αποστρέφεσαι κι η
πιο μεγάλη ιστορία μοναχά μιά λέξη,
- για τον καθένα διαφορετική - σ'αυτήν
που θές όλα να τα χωρέσεις...και ένωση
και απουσία,...μα ο λόγος σε μιά λέξη
μόνη δε χωρά κι αυτό είναι ο ύψιστος
βαθμός της απουσίας και απομένει η
λέξη σου ημιτελής,όποιο μελάνι κι αν
επιλέξεις.

Εν αρχή είναι ο Λόγος,...μα ο λόγος των
ανθρώπινων ημιτελής,ό,τι χαρτί κι αν
επιλέξεις και πριν χάμω απιθώσεις το
μολύβι ο λογος σου ημιθανής,η λέξη σου
αφημένη στο περιθώριο της ζωής.

Νομίζω κάθε γεύση έχει σημασία,το δηλη-
τήριο ακόμη περισσότερο,έτσι θα εκτιμή-
σεις την αξία κάθε στιγμής.Μέτρησα
άπειρο χαρτί στο πάτωμα τσαλακωμένο,
φτιάχνοντας το μονοπάτι,αναζητώντας στο
πεπρωμένο,σ'αυτό πάντα μονάχος θα
πορεύεσαι,όταν στενεύει,όταν αναδιπλώ-
νεται απειλητικά,όταν θεριεύει κι όσο ο
λόγος σου αντέχει και πριν χάμω απιθώ-
σεις το μολύβι,ο λόγος σου εκπνέει αφανής.

Γράφω και ο κονδυλοφόρος μου χαράζει,
γράφω και το σκαρίφημα τρομάζει το χαρτί
και πριν τελειώσει το μελάνι ο λόγος μου
ημιθανής.Πόσο χαρτί ακόμη να θυσιαστεί,
πριν στο μελάνι το κατάμαυρο αφεθεί,ένα
χαρτί τσαλακωμένο,όλα να τα χωρέσει δεν
προφταίνει - την ιστορία μιάς ζωής -.

Εγώ θα γράψω κι η μοίρα ύστερα ας ορίσει
κι ύστερα ο χρόνος ας τσαλακώσει,ιεροσυλία
να μη γράφεις όσο υπάρχει το μελάνι,όσο ο
κονδυλοφόρος το μπορεί,κι ας τρομάζει στης
μοίρας του τον ήχο το χαρτί κι ας κείτεται ο
λόγος μου ανήμπορος καθώς χαράζει και πριν
τελειώσει το μελάνι,ο λόγος μου ημιθανής,
καθώς στενεύει,καθώς αναδιπλώνεται σαν
απειλή,καθώς θεριεύει και πάντα μονάχος
θα πορεύεσαι σ'αυτό κι ό,τι απομένει...η λέξη
σου ημιτελής - ο λόγος σου στ'ανθρώπινα -.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2020