Στοιχειό της φύσης

Δημιουργός: - Δώρα -

για κάπου..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λάτρευα την μοναξιά μου και μιλούσα μόνο σε μένα.
Δεν επέτρεπα να με γνωρίσουν άλλοι.
Έκει αισθανόμουν ελεύθερη.
Πες το έλλειψη ασφάλειας, πες το φόβο...
Ξέρεις, έχω υπάρξει μόνη ανάμεσα σε πολλούς.
Φοβόμουν την αγάπη. Μην αγαπήσω και πληγωθω.. Μη μ'αγαπήσουν ψεύτικα..
Όμως εσένα κατάφερα, να μη σε φοβάμαι.
Ζω και γίνομαι ένα με τον κόσμο, γιατί μέσα μου πια δε χωράει άλλη αγάπη.
Ήρθες, κι έτσι έχασα την ανθρώπινή μου ιδιότητα κι έγινα στοιχειό της φυσης.
Γη, που όλα τα γεννά.
Αέρας, για να σαλπάρεις μαζί του.
Νερό, που φτίαχνει χείμαρρους αγάπης.
Φωτιά, για να κάψω ότι σε πονά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2020