Τοσο Απαραιτητη

Δημιουργός: ΑΒΕΡΟΗΣ, ΡΟΛΑΝΔΟΣ

Διορθωμένη δημιουργία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από τότε πού’ φυγες όλη την ώρα κλαίω
και σαν το ξερόφυλλο στο δρόμο παραπαίω.
Από τότε πού’ φυγες για συντροφιά μου έχω
τ’ άφιλτρα τσιγάρα μου που δύσκολα τ’ αντέχω
και μακριά σου βρίσκομαι στο σκαλί το τελευταίο.

Παγωνιά και κρύο κι είμαι στο τοπίο
μια ορφανή ψυχή ρακέντυτη
χώρια ‘μεις οι δύο κι όλο παραλύω
μου είσαι τόσο απαραίτητη.

Η φυγή σου μπόρα, ύαινα μοβόρα
μεγάλο μου’ χεις γίνει βάσανο
μόνος είμαι τώρα και δεν έχω δώρα
τα λάγνα χείλη σου για βάλσαμο.

Τα καυτά μου δάκρυα πλημμύρισαν ποτάμια
επειδή μου φέρθηκες σαν να’ σουνα μια λάμια.
Τα καυτά μου δάκρυα πικρόπιοτο φαρμάκι
επειδή με πέταξες σαν γόπα στο τασάκι
κι εφιάλτες μού’ κανες του πόνου τα πλοκάμια.

Παγωνιά και κρύο κι είμαι στο τοπίο
μια ορφανή ψυχή ρακέντυτη
χώρια ‘μεις οι δύο κι όλο παραλύω
μου είσαι τόσο απαραίτητη.

Η φυγή σου μπόρα, ύαινα μοβόρα
μεγάλο μου’ χεις γίνει βάσανο
μόνος είμαι τώρα και δεν έχω δώρα
τα λάγνα χείλη σου για βάλσαμο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2020