Έτσι ασήμαντη, θα πεθάνω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φίλοι μου....και γράφω...και γράφω..να περνούν οι ώρες κι` οι καιροί, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγώ μιλώ με τα πουλιά
σπίτι μου έχω τη φωλιά τους
κι` όταν μου λείπει η αγκαλιά
μεθώ με τη λαλιά τους.

Εγώ μιλώ με τη βροχή
σαν ρθει και σουρουπώσει
στριφογυρίζω μοναχή
κι` όλα τα έχω δώσει.

Μιλώ και με τα κύματα
με τη βάρκα του ψαρά
τους φάρους και τα μνήματα
κι` έχω δικά φτερά.

Εγώ μιλώ τα δειλινά
πριν βγεί ο Αποσπερίτης
μιλώ με τα ψηλά βουνά
με τις εικόνες λήθης.

Αφήστε με όπως θέλω να μιλώ
να με ακούει ο κανένας
τις μουσικές να αγαπώ
και τα χαρτιά της πένας.

Εγώ μιλώ με τα μελάνια
κι` αφήνω αχνάρια εδώ και εκεί
μ` αρέσουν τα μικρά τ` αλάνια
και λιόλουστη μια Κυριακή.

Μιλώ στο φως, στο πουθενά
στης Καππαδοκίας σκήτη
κι` αν νιώθω μέσα μου κενά
μιλώ σ` ένα σπουργίτι.

Στο πεύκο πάνω το δειλινό
μια εξομολόγηση του κάνω
δεν έγραψα ---το μεγάλο ερωτικό
έτσι ασήμαντη, θα πεθάνω.

14-6-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-06-2020