Συν Αθηνά

Δημιουργός: ΜΙΧΑΛΗΣ 63, ΠΑΠΑΣΤΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Συν Αθηνά.

Ανείπωτα ήρθανε πια χρόνια,
και η φωνή δεν έγινε κραυγή,
στέρφα η γνώση που κρατά αιώνια,
λύση δε βρήκε σε τούτη τη ζωή.

Μία Παλλάδα σου άπλωσε το χέρι,
σε έναν νόστο δική σου πεθυμιά,
το άφησες στο πρώτο σου νυχτέρι,
για μιας σειρήνας τα κάλπικα φιλιά.

Χαμένος τώρα σ' άγνωστα πελάγη,
με τους βαρβάρους έξω απ το σακί,
δεν έχεις να πιαστείς ένα κατάρτι,
να σώσεις μία στάλα λογική.

Στερνή σπονδή τώρα πια σου μένει,
το νήμα μιας υφάντρας να σωθεί,
συν Αθηνά και χείρα κίνει,
να πιάσει τόπο το δίκιο στην οργή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-06-2020