Το παλιό μικρό ορφανοτροφείο

Δημιουργός: constantinos

γιατί όλοι κάποτε ήμασταν γεμάτοι όνειρα μα μείναμε δίχως αυτά ορφανοί

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν ήμασταν μικροί στο παλιό μικρό ορφανοτροφείο.
Καθόμασταν ξυπόλητοι μέσα στη παγωνιά.
Και βλέπαμε τα άστρα οραματιζόμασταν το μέλλον.
Φωτιζόμενοι από το φως ενός σπίρτου στη σκοτεινή γωνιά.

Όταν ήμασταν μικροί στο παλιό μικρό ορφανοτροφείο.
Ξαπλώναμε γυμνοί μέσα στην παγωνιά.
Και βλέπαμε τα άστρα με μια ατέλειωτη λαχτάρα.
Και ταξιδεύαμε πέρα απο τη σκοτεινή γωνιά.

Χαμογελούσαμε καθώς φτιάχναμε όνειρα
Στη διάρκεια ενός φιλιού Φανταζόμασταν ένα κόσμο καλύτερο
Μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού
Μα να που ο κόσμος που φτιάχναμε πέθανε
Ο κόσμος που φτιάχναμε πέθανε
Σαν ένα αγριολούλουδο του βουνού


Όταν μεγαλώσαμε το παλιό μικρό ορφανοτροφείο.
Έγινε ερείπια μέσα στη σκοτεινιά.
Τα άστρα πλέον δεν βλέπουμε το μέλλον έγινε παρόν.
Και πάλι εμείς καθόμαστε μέσα στη παγωνιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-07-2004