Κόμποι

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κόμπους μαζεύουν τα σχοινιά, στην εποχή του ανθρώπου,
κάνουν ευχές και προσευχές, σε άγνωστους θεούς
γιατί εγκαταλείψανε για πάντα τον εαυτό τους
σε μονοπάτια απάτητα, απ’ τους κοινούς θνητούς.

Πόνο γεμίζουν το κενό, οι αδειανοί, τα βράδια,
και προσπαθούν να νιώσουνε, ψάχνοντας τη χαρά,
κανείς δε παρατήρησε, δεν είδε τα σημάδια,
που προσπερνούν το θάνατο κι ανθίζουν τη καρδιά.

Αντάλλαξαν τα όνειρα, για μεθυσμένα βράδια,
‘φυλάξαν τις ελπίδες τους, σε κάποια φυλακή,
το μέσα τους δε φώτισε και βγήκαν στα σκοτάδια
ξεχάσανε το νόημα, με κάποια ηδονή.

Σαν ακροβάτες σε σχοινί χωρίς ισορροπία
που αντιδρούν απότομα, σε κάθε κραδασμό
σαν κάτι επικίνδυνο, θωρούν την ευτυχία
σα κάτι το μελλοντικό, (που δεν είν’ εδώ).

Έτσι περνάει ο καιρός, ζωή δοκιμασία,
κάθε στιγμή και Γολγοθάς, που πρέπει να διαβούν
ξεχάσανε το νόημα, χάσανε την ουσία,
δεν είναι εδώ να προσπαθούν… Υπάρχουν για να ζουν!

Κόμπους μαζεύουν τα σχοινιά, στην εποχή του ανθρώπου,
κόμπους που κάποιοι δέσανε, με μία προς-ευχή,
«Να είναι όλοι δυνατοί στην εποχή τ’ ασώτου,
και ο καθένας μέσα του, τον εαυτό να βρει»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2020