Της θάλασσας

Δημιουργός: KaterinaKritik, Κατερίνα Κρητικ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κύματα βγήκαν στη στεριά
κι ήρθανε να χαϊδέψουν
τα πόδια σου στην αμμουδιά
τη νύχτα όταν χορεύεις.

Κύματα ήρθαν μοναχά
το νου σου να μαγέψουν
κει που βαδίζεις στα ρηχά
και την καρδιά μου κλέβεις.

Και τα ρωτώ τα κύματα τι θέλουν και σ’ αγγίζουν
ΤΙ θέλουν κι έρχονται κοντά κι όταν σε δουν αφρίζουν;
και τα ρωτώ και τα ρωτώ Μα ‘κεινα δεν μιλάνε
Φωνή βάνω της θάλασσας και μέσα της γυρνάνε…

Θάλασσα πήρες θησαυρούς
και πήρες παλληκάρια
Καράβια χρυσοστόλιστα
τσάκισες μανιασμένη

Μ’ αυτή που βλέπεις σαν θεά
με τα’ ασημένια χνάρια
Ειν’ η αγάπη μου η κρυφή,
η φεγγαρολουσμένη.

Μην την κοιτάζεις θάλασσα
και κράτα τα παιδιά σου.
Τα βότσαλα της τραγουδούν,
τ’ αστέρια χαμηλώνουν

Τα κύματα ζηλεύουνε,
δεν ξέρουν ν΄ αγαπούνε
Κι όποιον τον αγκαλιάσουνε
στον Άδη τον κλειδώνουν
.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-07-2020