Μισεμός

Δημιουργός: Ζωή Α.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καράβια στολισμένα φώτιζαν το πολυπέραστο λιμάνι
έτρεξα κοντά τους …ξυπόλητη με ανάσα κομμένη
«Δεν θα σαλπάρεις με κανένα» φώναξε το κύμα
Έτρεξα στην ακρογιαλιά την κοσμοπλημμυρισμένη
«Δεν είναι εδώ κανείς» μου έγνεψε ο άνεμος
Ανυπόμονη μονάχη τράβηξα για του μόλου την άκρη
χωρίς να γυρίσει για μένα …ούτε ο αντίλαλος
ούτε η φωνή δεν ήταν πια δικιά μου …την έκλεψε ο μισεμός
Μπροστά μου μόνο ανοίχτηκε η σκάλα του κόσμου σου
…απότομη …κατηφορική …με άλαλη σκοτεινιά...

Κάθε ηλιοβασίλεμα που έγερναν οι αχτίδες
πλάγιαζες δίπλα μου κι εσύ, έλεγες όσα είδες
γινότανε το βλέμμα σου αστέρι φωτεινό μου
στην αγκαλιά σου άνθιζε ρόδου χαμόγελό μου

Έταζες πως ένα σταυρό θα κάνεις στο ξωκλήσι
και μια ευχή παντοτινή, κανείς μην μας χωρίσει
μα η βάρκα της αγάπης μας χάθηκε σ άγρια νύχτα
γιατί οι Σειρήνες ζήλεψαν, μου πήραν όσα είχα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2020