Το βότανο της λησμονιάς

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Α ρε τι τραβάμε κι εμείς οι ευαίσθητοι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο νους μου χρόνια τριγυρνά,
μες σε ρουμάνια σκοτεινά,
σαν τον αλαφροϊσκωτο, τον παλαβό αλμπάνη
και ψάχνει μες στις ρεματιές,
σε διάσελα και αγκαθιές,
να εύρει για την πάρτη σου, της λήθης το βοτάνι..

Φούντα-φούντα να το μάσω
και στο μπρίκι να το βράσω,
να το πιω να σε ξεχάσω..


Από το Καϊμακτσαλάν,
στο Βέρμιο βρ' αμάν αμάν,
στο Πάικο, στον Όλυμπο, ως και στον Χολομώντα,
το βότανο της λησμονιάς,
να βρω γιατί δεν εκτιμάς,
το πού 'μαι δερβισόπαιδο, με έξτρα λαρτζ προσόντα..

Φούντα-φούντα να το μάσω
και στο μπρίκι να το βράσω,
να το πιω να σε ξεχάσω..


Ανάθεμα στη μπελαλού,
τη μάνα σου τη σερσερού,
αυτήνε που δεν σ' έπνιξε, σαν ήσουνα στην κούνια
και τώρα σ' έχω να γυρνάς,
στη θύμηση σα Κεχαγιάς
και να τρυπάς το είναι μου, με τα ψηλά τακούνια !..

Που 'ν' το χόρτο να το μάσω,
να το πιω να σε ξεχάσω,
πριν απ' τον καημό μου σκάσω !..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-07-2020