Μες σε πορφύρα ανατολή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αχ! και να` μουν θάλασσα
να` μουν Καλοκαιράκι
κι` όση ζωή τη χάλασα
ψάχνοντας μια Ιθάκη.

Αχ! και να` μουν μέλισσα
να σε ποτίζω μέλι
και τα φιλιά που θέλησα
να τα κρατούν Αγγέλοι.

Άγγελοι, νάμα και φιλί
αστεροκλωστές ένα νήμα
πόσο σ` αγάπαγα μικρή
σου γράφω σ` ένα ποίημα.

Πεταλουδίτσα του χιονιά
για σένα θα κινήσω
μην δείχνεις τόση απονιά
για σένα εγώ θα ζήσω.

Για το στερνό σου το φιλί
για το στερνό σου χάδι
για μια ρόδινη χαραυγή
για ένα φιλί το βράδυ.

Αχ! πότισε με αναπνοή
βάλσαμο, πετιμέζι
μες σε πορφύρα ανατολή
ν` ακούγεται ένα τέλι.

Παραπονιάρικος σκοπός
της μουσικής πρελούδια
αγαπημένη μου, το φως
το φως και τα λουλούδια.

Στεφάνι, θα στα κάνω εγώ
κι` ένα φιλί στα χείλη
να σου φωνάζει, σ` αγαπώ
όπως θα πέφτει δείλι.

7-8-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2020