μακριά σου

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήσουν η στερνή αγάπη κι η μεγάλη μου...
ώριμα ,μεστά τα χρόνια και τα σύμβολα .
Δακρυσμένα στους καθρέφτες μας τα είδωλα...
Θάλασσά μου ,Ουρανός μου κι Ακρογιάλι μου.

Στη διπλή ζωή για χρόνια αφεθήκαμε...
όμως έγινε σαράκι που μας έτρωγε.
Γλυκοπόνευτο μαχαίρι που μας έκοβε...
Όρθρος ήτανε και όμως νυχτωθήκαμε.

Της ζωής τα μονοπάτια διακλαδίστηκαν...
άνοιξαν καινούργιοι δρόμοι κι αδιέξοδα.
Της ψυχής γίναν αβάσταχτα τα έξοδα...
και οι πόθοι που μας στήριζαν γκρεμίστηκαν.

Οι στιγμές μας λίγο -λίγο αραιώσανε...
δεν αντέξαμε τη φλόγα και χαθήκαμε.
Ούτε για στερνό αντίο δε βρεθήκαμε...
λαβωμένες συνειδήσεις που ματώσανε.

Στάζουν πίκρα πια τα κάποια σου μηνύματα...
τις αρνήσεις και τα μείον μου ελόγισες .
Τους κανόνες της ζωής δεν υπολόγισες...
στων ατέλευτων ερώτων τα διλήμματα.

Ζω μακριά σου δίχως πόθους και αισθήματα...
από τότε που χαθήκαμε τα έπνιξα.
Στον Καιάδα της απάρνησης τα έριξα...
κι όλο ψάχνω της εικόνας σου τα θρύμματα .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-08-2020