Ψ – υχή

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ενα με την αισθηση, το παιδι,
του να περπατας μπροστα, αναποδα
στον ματαιο κοσμο με σαρκα και οστα, βασταει.
Η τρυπια καλτσα, το ποδι που μεγαλωσε.
Το ποδηλατο, διχως βοηθητικες.
Η λιωμενη σολα, διχως το φρενο.
Οι πρωτες πληγες, γελιο τρεχαμενο στην κατηφορια.
Το πρωτο αντικρυσμα με το βουνο, στο υπογειο.
Η πρωτη κουκλα, η πρωτη φιλια, ο πρωτος σταυρος.
Το κρυφτο, η παυση.
Το πρωτο φιλι, πριν την περιφρονηση.
Ο πρωτος βιασμος, η αθωοτητα.
Η αγνοια, το ξυπνημα.
Ο συριγμος του ψυχορραγηματος, καρδιας ανειπωτης.
Το κολυμπι διχως σωσσιβιο.
Η σημαια, τοξο ουρανιο.
Η πτωση, πεταλουδα.
Η απανθρακωμενη καρδια, παπαρουνα.
..





ΙΙ
Ποτε δεν ειναι αργα για ελπιδα.
Η πιο ειλικρινης, ισως και η μονη,
ειναι οταν την ανα- καλυπτεις μετα θανατον.

Δεν ξεχνιεται η αισθηση που αφηνει,
σ' οδηγει.
Ο κανενας εν ζωη,
η πτωση διχως διχτυ.
Ελευθερος.




Ι
Θα τα πουμε μετα την γιορτη
και δεν θα εχουμε τιποτα να πουμε



Μονο αν μου μιλησουν τα ματια σου
-ηθελα παντα να μιλω-
με τα ματια της στα ακροδαχτυλα
θα 'ναι γιορτη
Η (γιορτη)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-08-2020