ο ιος της ανοιξης

Δημιουργός: Νικηφόρος Μελάς, ΓΡΥΠΑΡΗΣ Μ. ΑΝΤΩΝΗΣ

Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ιός της άνοιξης

Άνοιξη που ‘ρθες άρρωστη πώς να στο συγχωρήσω
αντί λουλούδια μου ‘φερες νεκρούς για να θρηνήσω,
κορόνα ιό αμόλησες και κόλλησε σαν έρπητας στα χείλη
σαν βάζω μάσκα καίγομαι φλέγομαι καταμεσής τ’ Απρίλη!

Σφύζει γλυκιά πνοή ζωής τ’ αγέρι απ’ τον δρόμο
μα τα κανάλια έσπειραν του δισταγμού τον τρόμο,
σου λένε δεν θα ξαναβγείς να κανείς συναθροίσεις
γυρνά το τέρας του ιού και θα το συναντήσεις!

Είπα να μπω στην εκκλησία να κάνω τον σταυρό μου
κι ένα κεράκι προσευχής να ανάψω στον θεό μου,
μ’ αλήθεια ποιος θα το ‘λεγε εικόνα σαν φιλήσω
θα στείλω πρώτα μήνυμα για να κοινοποιήσω!

Άνοιξη που ‘φυγες βουβή και μπήκε καλοκαίρι
σαν μαριονέτες μας κινούν οι μύστες με το χέρι,
και έτσι μένω άπραγος σκυφτός σ’ ένα τραπέζι
απ΄τ’ ανοικτό παράθυρο Ήλιος φαιδρός μου παίζει!

Με θέλουν να ‘μαι άβουλος της προπαγάνδας πιόνι
καράβι δίχως μπούσουλα σοφέρ δίχως τιμόνι,
τα χέρια μου νεκρά κουπιά στου κόσμου την γαλέρα
κλεισμένος να φυλώ σκοπιά σαν σκλάβος με χολέρα!


Α. Γρυπάρης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-08-2020