Χαρτιά, μολύβια, να μιλώ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι στιγμές
που αισθάνομαι.
Γερός αετός
γερά φτερά
Κι` είναι στιγμές
που χάνομαι
στης οικουμένης
τα λερά.

Είναι στιγμές
που γελώ.
Γελώ στον ουρανό
γελώ στα φεγγάρια
έχω χίλια μαργαριτάρια
έχω.
Και τι δεν έχω
τη δύναμη
ν` αντέχω.

Μιλώ σε άσπρα χαρτιά
με γόμες και με ξύστρες
είναι που` ταχω συντροφιά
για να περνώ τις πίκρες.

Χαρτιά, μολύβια
να μιλώ.
Να αφήνω το σημάδι.
Ένα πορφυροκόκκινο
του αργαλειού
το φάδι.

Σκουπίζω το δάκρυ μου
κι` ονειρεύομαι.
Άσπρα άτια
λεύτερα.
Με ένα χαρτί
πορεύομαι.

Σε τούτη δω τη στράτα
τραγουδώ
στ` αλήθεια
τραγουδώ.
Με μια μικρούλα
πένα.
Τα λόγια τα γραμμένα
ατάκτως
ειρημένα.

2-9-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2020