Χαμένο καλοκαίρι

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψάχνω νάβρω το χαμένο καλοκαίρι μου...
Στο ηλιόλουστο καυτό απομεσήμερο.
Στου ανύπαρκτου του χρόνου το εφήμερο...
και στ 'ατέλειωτο κι αθέλητο νυχτέρι μου.

Φοβισμένο το περίγραμμα κι αδιάφορο...
σκοτωμένο το γαλάζιο της θάλασσας.
Ποτισμένο στο βοτάνι κάποιας μάγισσας...
Κάπου ανάμεσα στ' ορθό και το παράφορο.

Της ζωής τα καλοκαίρια λιγόστεψανε...
Είν' αμείλικτα τα χρόνια κι αδυσώπητα.
Δεν υπάρχουν ανοχές και μυστικότητα...
Είναι εύπιστη η νιότη..την πλανέψανε.

Οι στιγμές μοναδικές κι ανεπανάληπτες...
σαν περάσουν ξεμακραίνουν κι όλο χάνονται.
Αεράκια που στη χούφτα μας δεν πιάνονται...
απαντήσεις χρησμικές και ακατάληπτες.

Πάγωσε το καλοκαίρι και μου στέρησε...
τις αγάπες της ζωής μου που δε φάνηκαν.
τις κρυφές μικροχαρές που όλες χάθηκαν.
και το πλοίο της καρδιάς που δεν αρμένισε.

Ποιός θα φέρει το χαμένο καλοκαίρι μου...
να χαρώ τις ομορφιές που δεν ξανάρχονται.
Της ζωής τα παροράματα δε γράφονται...
άδειες θήκες παραμένουν στο κεμέρι μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2020