Η λύση που γυρεύεις

Δημιουργός: zaravanna

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης μοναξιάς το πέπλο τυλιγμένη.
Σε βάρκα κάθομαι χωρις κουπιά, παρατημένη.

Με πληγωμένη την καρδιά και μία σκέψη να γυρνά.
"Είναι της λίμνης τα νερά αυτή η λύση που γυρεύεις;"

Και ο ήλιος φεύγει αργά και το φεγγάρι φέγγει αχνά.
Η νύχτα που έρχεται σιγά, λύση μου δίνει σε όλα αυτά.

Ναι! Είναι όμορφα εδώ!
Ναι! Τα νερά τα σκοτεινά
με περιμένουν για αγκαλιά.
Για να φωλιάσω,να χαθώ, να πάψω πλέον να πονώ.

Βατράχια θα με νανουρίζουν και νούφαρα θα με στολίζουν
καθώς σε ύπνο λησμονιάς
βυθίζομαι μες στα θολά νερά.

Όρθια λοιπόν πάνω στη βάρκα κοιτάζω γύρω τελευταία φορά.
Δεν έχει για εμένα άλλη στράτα πέρα από τα βαθιά μαύρα νερά.

Φεύγω και ελευθερώνομαι.
Κανένας δεν με φτάνει.
Τίποτα πια δεν θα μπορεί
ποτέ να με πειράξει.

Μέσα σε πέπλο μοναξιάς και σε κρεββάτι λάσπη
θα αναπαύω την ψυχή στου σώματος την νάρκη.

Γειά σου λοιπόν " γλυκιά ζωή"
και γειά σου "ευτυχία"
δεν σας συνάντησα ποτέ μα μόνο σε βιβλία.

Δεν ξέρω αν υπάρχετε
ή είστε ουτοπία.
Μα εγώ σας αναζήτησα με κάθε ευκαιρία.

Δεν μπόρεσα όμως να σας βρω.
Ούτε να σας γνωρίσω.
Μα η ελπίδα μου για εσάς
με κράτησε να ζήσω.

Μόνο που πια κουράστηκα
και πλέον δεν ελπίζω.
Αν είστε όμως υπαρκτές
κάτι να σας θυμίσω.

Να μη αργείτε να 'ρχεστε
γιατί η ζωή που φεύγει
πίσω δεν έχει γυρισμό και ούτε καλοκαίρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2020