99. Θα σε φυλάξω

Δημιουργός: ΤΟΞΟΤΗΣ, Γιάννης Βογιατζής

Τα όνειρα από μας εξαρτάται αν θα γίνουν πραγματικά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτές τις στιγμές θέλω με όλη μου τη δύναμη να ουρλιάξω, τον πόνο μου να στραγγαλίσω, του ονείρου την κακιά στιγμή να πνίξω.
Να ισοπεδώσω τα πάντα. Ηλιοβασίλεμα, έναστρο νυχτερινό ουρανό, τον ήλιο να χρωματίσω μαύρο.
Περισσότερο να εκδιώξω ένα δράμα, να ξεπλύνω το παράπονο της αποτυχίας μου.
Αυτά τα συναισθήματα που τρώνε τα τρίσβαθα της ψυχής μου κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, κάθε μέρα που δεν σε αντικρίζω ονειρεμένη αγάπη μου.

Είχα μάθει στη ζωή μου όλα να ήταν ευχάριστα, με λουλούδια στρωμένοι οι δρόμοι της ανηφοριάς.
Έμαθα πόσο δύσκολο είναι να ξετυλίξεις και να συμμαζέψεις το κουβάρι της κατηφοριάς.
Η αναζήτηση του εσωτερικού μου κόσμου, η περιπλάνηση σε πιο βαθιές πηγές σκέψεων, η διεύρυνση των πιο απόκρυφων, των πιο ουσιαστικών αισθημάτων μου, είναι ίσως η κάθαρση στην πλοκή της πιο δραματικής μου ιστορίας, του δικού σου μαγευτικού έρωτα.

Το πιο όμορφο και ονειρεμένο στη ζωή μου, καταλήγει σ’ ένα τέλος;
Αν δεν υπήρχε αυτό το τέλος, ίσως να μην κατάφερνα να αξιολογήσω την ομορφιά ενός ξεχωριστού ταξιδιού.
Στο πιο όμορφο συρτάρι του μυαλού μου, εκείνο που είχα από μικρός ντύσει με κόκκινο βελούδο και το κρατούσα μυστικό, θα σε φυλάξω.
Στο πιο γλυκό με νέκταρ ρυάκι της καρδιάς μου, που είναι γεμάτο με νούφαρα, με νεράιδες να τραγουδούν, θα σε κρύψω.
Θα φυλάξω την ομορφιά των προηγούμενων ημερών και την ευτυχία όλων των πολύτιμων στιγμών μας.
Κάθε μέρα μαζί σου έμοιαζε με όνειρο που μπορούσα να το αγγίζω, που ήθελα να το ζήσω.
Κάθε νύχτα η λύπη για τη μέρα που τελείωνε, η χαρά για τη μέρα που γεννιόταν, για το τέλος που έμοιαζε ότι δεν θα πλησιάσει ποτέ για μας.

Για την Ιθάκη του δεν έχασε ποτέ την ελπίδα ο Οδυσσέας.
Για την Ιθάκη μου θα ελπίζω και εγώ μαζί σου να ξαναβρεθώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2006