Το θέατρο του παραλόγου

Δημιουργός: Millie

ʼλλο ένα...αυθόρμητο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έρχονται στιγμές που ψάχνω ποια είναι η αλήθεια
όταν ο πόνος μου έχει γίνει πλέον συνήθεια,
εκεί που ηρεμώ απ' όλες τις αδικίες
και δεν με αγγίζουν πλέον οι κακοτυχίες.

Αναρωτιέμαι για όλες εκείνες τις στιγμές
που έγιναν για τόσα πολλά αφορμές
αιτίες θέλω να βρω γεμάτη με πάθος
χωρίς να κάνω και πάλι κάποιο λάθος.

Υπάρχουν στιγμές , που ψάχνοντας, έλεγα ,

«Παλεύω ασύστολα με τον δαίμονά μου
προσπαθώντας να κοιτάω μόνο μπροστά μου
νιώθω το μυαλό μου πως έχω χάσει
και παρακαλώ τα άσχημα να είχα ξεχάσει.

Προστατεύω όλα της μνήμης μου τα δεδομένα
παρ' όλο που ξέρω πως κάποια είναι ήδη καμένα
νιώθω φαντάσματα από κοντά να με απειλούνε
πανικοβάλλομαι ενώ ξέρω πως στο τέλος θα χαθούνε.

Όσο κι αν κάποιος με έχει πληγώσει
συγχωρώ γιατί μόνο αυτό θα με λυτρώσει
πάτησαν τα όνειρά μου και τα έκαναν κομμάτια
μα βρήκα κουράγιο να ονειρεύομαι πρίγκιπες και παλάτια

Μπερδεύτηκα σε θέατρα του παραλόγου
και έκανα πρόβες ενός μονολόγου
λογική που πάλευε με τις ψευδαισθήσεις
με τον εαυτό μου έπιανα συζητήσεις.

Όσο και αν πιστεύω πως τώρα πονάω
είναι γιατί έμαθα από μικρή ν' αγαπάω
πέρασα φάσεις με πολλές διαστάσεις
στο τέλος, μου φώναζα, ξανά στο τσακ θα προφτάσεις.»

Συνήλθα και ξύπνησα από τον λήθαργο μου
σωσίβια βρήκα μες στον πανικό μου
μέσα μου επέπλεαν εδώ και καιρό
μα δεν τα έβλεπα μες στο χαμό.

Πέρασα χίλιες φάσεις που μ' έφτασαν λίγο πριν τη τρέλα
μα η λογική μου, μου φώναζε ξανά σ' εμένα έλα

Τελικά συνειδητοποιώ πως αν όλα αυτά δεν είχα περάσει
Ποτέ την αλήθεια μέσα μου δεν θα είχα ψάξει!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2004