Είδα πουλιά ένα σμάρι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο σταθμό που
περνούσαν τα τρένα.
Βαθιά συλλογίστηκα.
Ήρθανε μνήμες
αληθινές
μνήμες ξεχασμένες
με τύλιξε μια μοναξιά
κι` έψαχνα ένα
φεγγάρι.
Στο σταθμό των
τρένων.
Είδα πουλιά
ένα σμάρι.

Είπα, τα` κάνες
καλά τα πράγματα
εαυτέ μου.
Αδίκησες
μίσησες
τιμώρησες.
Έβαλες στη
ψυχή σου
ξύδι.
Να κινήσεις ήρεμα
για ανέφελο,
μακρινό ταξίδι.

Κι` όπως σφυρίζανε
τα τρένα.
Που ξέρεις μπορεί
να σ` έπαιρναν
και σένα.
Με τ` άσπρο σου
φουστάνι
των λουλουδιών
γιορντάνι.
Να έπαιρναν την
ψυχούλα σου.
Χρωματιστό
στεφάνι.

Έτσι βαθιά
συλλογίστηκα
κι` είπα, αγάπησα
δεν μίσησα.
Της πλάσης όλα
τα παιδιά
όλα τα χελιδόνια.
Δεν μίσησα τον
άνθρωπο.
Μον, στόλισα
το κόρφο μου
με μια σταλιά
κολώνια.

20-10-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-10-2020