Η ίδια αλλιώτικη μέρα

Δημιουργός: τυχαίος περαστικός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τώρα που τα φώτα σβήσανε
που χάρηκα τη σπατάλη μου
που οι ανάγκες μου γυρίσανε
και κλείστηκαν στο μπουκάλι μου
βάζω απ' το ποτό της νιότης μου
και κερνάω τη μοναξιά,
κατά βάθος ήξερα.

Καπνίζω και φυσάω τον αέρα
η ίδια ξημέρωσε αλλώτικη μέρα
κι αφήνω τόσα χρόνια εντός μου
όλο το βάρος του ατέλειωτου κόσμου.

Τώρα που η εποχή αποκάλυψε
πως δεν έχει χώρο για εμάς
που το ψέμα της μας κάλυψε
πίσω πια να μην κοιτάς
βάζω το παλιό τραγούδι
και ακουμπάω τη σκιά,
κατά βάθος ήξερα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2020