Ζωη Αναρτωμενη

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

πόσο θα 'θελα να γράψω ένα χαρούμενο ποίημα! μόνο για μια μέρα να απενδυθώ ετούτο το πουκάμισο της θλίψης.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παραπατάω και στηρίζομαι
στις ασυνέχειες
ψάχνοντας στα τυφλά
το οφθαλμοφανές
που ούτε οι συμπτώσεις
καταφέρανε
να το προσδέσουν
στο λιμάνι.
Ξεφεύγω απ’ τις λέξεις
που άναρχα στοιβάχτηκαν
σ’ εκείνο το εφηβικό σακίδιο,
το εγκαταλειμμένο
στα υπόγεια της προσδοκίας.
Αλήθεια πως δραπέτευσαν
και με καταδιώκουν;
Στρώνονται στο τραπέζι μου
απρόσκλητες,
απρόσβλητες
απ’ την θυμηδία και τη χλεύη
κι επιχειρούν να φτιάξουν όνειρα
και να τα εμφυτεύσουν
στης λύπης μου τις χαραμάδες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2006