Το κύμα (χωρίς απώλεια)

Δημιουργός: ειδεμή, curious Λαμπρινή Τενεδίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το κύμα (χωρίς απώλεια) 2010

...Μέχρι εδώ έφτασε κάποτε το κύμα,
αγκάλιασε με πάθος τη στεριά και
φίλησε με έρωτα βαθύ τα βράχια τα
αδρά.

Και εκεί που απόθεσε ζεστή αναπνοή,
εκεί εξώκειλε,για πάντα στην ακτή και
σκόρπισε στης φουσκοθαλασσιάς τα
χάδια τ'αλμυρά.

Γλυκό νανούρισμα του φλοίσβου και
αύρα ηχηρή ν'ανεμίζει στην ψυχή.
Πόσες ελπίδες κι όνειρα που έσβησαν
στην άμμο - κάστρα γρεμισμένα - κι
όμως της θάλασσας το πνεύμα - στις
στάχτες της,τις θαλασσί - αναγεννά
όλες τις μνήμες τις χαμένες και τα
περασμένα και εκεί που απόθεσε το
κύμα την πνοή του,εκεί θ'αφήσει πάλι
τη ζωή του.

Κι όταν στα βότσαλα μ'ορμή θα ξεψυχά,
στην άμμο μπάτης λυγερός την άρμη
θα σκορπά κι έτσι θα συνεχίζεται η
ζωή χωρίς απώλεια,πάντα με επιστρο-
φή αιώνια.Το ένα κύμα διώχνει-φέρνει
τ'άλλο κι έτσι θα αγγίζει στην ακτή,της
θάλασσας το πάθος,το μεγάλο,χωρίς
απώλεια,πάντα με επιστροφή αιώνια,
αιώνια διαδρομή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-11-2020