Η τελευταία νύχτα

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλησιάζω το κρεβάτι σου, αγγίζω τα μαλλιά σου,
το στητό στήθος -όπως όταν ήσουν κορίτσι -
τα πόδια σου και σταματώ στα όμορφα γόνατά σου
με πιάνει ρίγος από την υπέρτατη ηδονή.
Λατρεύω αυτό το υπέροχο αργό ταξίδι
στο άθικτο από το χρόνο κορμί σου,
κουράστηκα αλλά μπόρεσα να σε πείσω
να περάσουμε μαζί την τελευταία νύχτα.
Σ' ακούω ν' αναπνέεις με γρήγορες ανάσες,
να τρέμεις σύγκορμη.
Έξω στο δρόμο το πιστολέτο των εργατών του Δήμου
κάνει εκκωφαντικό θόρυβο
αλλά πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας,
απέραντης απόλαυσης και ηρεμίας.
Το τρυπάνι ακούγεται ακόμη πιο δυνατά
καθώς φτάνουμε στην αποκορύφωση,
το μοτίβο της κίνησής σου αυξάνεται
ενώ οι κραυγές ταράζουν την θορυβώδη ηρεμία του κόσμου.
Ας αφήσουμε αγάπη μου την ανθρωπότητα να χάνεται
στους ήχους και στις βουές της καθημερινότητας
κι ας μετουσιώσουμε την τελευταία νύχτα μας
σε μια μέρα τυπική,μια μέρα καθημερινή,μια μέρα αιώνια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2020