Τι μου έλεγες θυμάσαι;

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΘΥΜΑΣΑΙ;


Όπως και τότε, έτσι και τώρα,
έρμο καράβι μέσα στη μπόρα.
Με τρικυμίες και με μποφόρια,
πολλά τα βάσανα, χίλια τα ζόρια.
Θλίψη ατέρμονη και στενοχώρια...

Όπως και τότε, έτσι για πάντα,
μ’ ένα τσιγάρο κάνω λεζάντα.
Το ένα σβήνω, άλλο ανάβω,
κόφτω ακούω, μαζί και μπράβο.
Και τη ζωή μου θάβω, ξεθάβω...

Όπως και τότε, έτσι και τώρα,
τι σημασία έχει η ώρα.
Στη θλιβερή τη μοναξιά μου,
μοναδική μου συντροφιά μου.
Της νιότης σου, μια ζωγραφιά μου...

Τώρα πια όλα έχουν τελειώσει
και το κερί πάει να λιώσει.
Ψάχνω να βρω, ναι μα τον Άγιο,
αραξοβόλι ή καρνάγιο.
Για το σκαρί μου το ναυάγιο...

Επωδός:
Τι μου έλεγες θυμάσαι;
Κι αν χειμώνας πλησιάζει,
πως μαζί μου πάντα θα' σαι,
μοναξιά να μη με σκιάζει.

Τώρα μ' άφησες, μονάχο,
συντροφιά τη θλίψη να' χω.
Και στης μοναξιάς τ’ αγιάζι,
η καρδιά μου να σπαράζει.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2020