Το Πιατο

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

«Κοίτα, η πολυπλοκότητα απ’ τ’ αρώματα και ο γευστικός χαρακτήρας του πιάτου σε σχέση με την οξύτητα και την ισορροπία, εντάξει δεν, τι ;» «Χρήστος Λάπας»

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟ ΠΙΑΤΟ (Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020)

Κόντρα στου καιρού το πάσο, που καιρούς βαταλαλεί
και κλειδαμπαρώνει τ’ άστρα μες στο σκοτεινό κελί
κόντρα στου καιρού το πάσο που τη νιότη καταλεί
θα βρω τρόπο να δαμάσω κάθε επίπονο φιλί …

Απ’ τ’ Αριστοφάνη τσ’ όρθες θα βρω την μ-πλια στρουμπουλή
με κρομμύδια και με σκόρδα να την γ-κάμω την ν-τρελή
με γλυκό κρασί θα σβήσω χάδι κι άλικο φιλί,
για τσ’ αγάπης το χατίρι να μοσχοβολήσει η αυλή …

Τη φωνή δε θα φιμώσω που ‘χει δύναμη πολλή,
την μ-ψυχή δε θα σκλαβώσω, σ’ ολοσκότεινο κελί,
συνταγή πλια απ’ την αγάπη δεν υπάρχει πλια καλή
κι απ’ τη μουσική, που ευφραίνει κάθε σκέψη αμαρτωλή …

Με χαρά θα μαγειρέψω στων ονείρων την αυλή
μουσική φωτιά θ’ ανάψω, λύρα θα ‘χει αντί βιολί
και ταξίμι από λαγούτο, που για γλέντι θα καλεί
με την άλλη ορχήστρα, τ’ άστρα για χορό πολύ-πολύ …

Θα μοσχοβολά το πιάτο κι ο καιρός θ’ αναπολεί
γεύση από παλιό μεράκι, γλύκα από σεβντά φιλί
κι οι συνδαιτυμόνες όλοι, πάντα μ’ όρεξη πολλή
θα πιαστούνε στο τραγούδι, γ-ή μαλλί με το μαλλί …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2020