Στης νύχτας τα παπλώματα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πως ξέβαψαν
τα χρώματα
και χάθηκε
η αγάπη.
Στης πίκρας
τα μπαλώματα
κει που κυλά
το δάκρυ.

Το κόκκινο έγινε
γκρί, μαζί
με λίγο μαύρο.
Μια σκιά μες
στο καθρέφτη.
Σαν έφευγε ο
έρωτας την
αυγή.
Και λέγανε
το κλέφτη.

Ρόδι δεν άνθισε
η ροδιά
κι` η αμυγδαλιά
εκοιμήθη.
Που χάθηκαν
τα χρώματα
κι` όλα γινήκαν
λήθη.

Πως ξέβαψε το
ρουμπινί,
μια θλιβερή
μέρα του
Απρίλη.
Κι` ήρθαν κι`
έμειναν ξερά
τα δυο δικά μας
χείλη.

Πως ξέβαψαν
τα χρώματα
και χάθηκε
το μπλε.
Κι` ο ουρανός
σκοτείνιασε,
αχ! έρημε μου
εαυτέ.

Που χάθηκαν
τα χρώματα
και η καρδιά μας
καίει.
Στης νύχτας
τα παπλώματα.
Που, μοναχή της
κλαίει.

18-12-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-12-2020