Ενδόμυχες σκέψεις

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΝΔΟΜΥΧΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Ψάχνω να βρω στις ρεματιές, αγίασμα να τρέχει,
να γιάνω τις λαβωματιές, που το κορμί μου έχει.
Μα οι αθάνατες πηγές, παντού έχουν στερέψει,
το τραύμα το διαμπερές, ποιος θα μου το γιατρέψει.

Στου κόσμου τις ανηφοριές, στα σκοτεινά σοκάκια,
της φτώχειας οι ανημποριές, συζούν με τα σαράκια.
Εκεί τη νιώθεις τη ζωή, πόσο έχει σαλτάρει,
αμέσως μόλις γεννηθεί, το θάνατο φλερτάρει.

Με τους τρανούς αυτής της γης, καλές δεν έχω σχέσεις,
μοιράζουνε κοντολογίς, ψεύτικες υποσχέσεις.
Αέρα τρων οι νηστικοί, αυτοί τη μπουγιαμπέσα,
με τα πολλά στη φυλακή και με τα λίγα μέσα.

Δε σέρνομαι σαν ερπετό κι όταν μου δίνουν κάτι,
στη σκουπιδιάρα το πετώ και τους γυρνώ την πλάτη.
Τι κι αν αυτ’ είναι ισχυροί, του κόσμου οι αφέντες,
τέτοια ζωή σπυρί – σπυρί, την κλέβουν οι λεβέντες.

Έτσ’ είναι πάντα η ζωή, σαν το πικρό σταφύλι,
κανείς μπροστά δεν προχωρεί, άμα δεν εξοκείλει.
Μα τώρα έφτασ’ η ζωή, στην τελευταία πράξη
και ο Θεός πια δε μπορεί, τίποτα να αλλάξει.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2020