Δούνε και λαβείν

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΔΟΥΝΕ ΚΑΙ ΛΑΒΕΙΝ

Την κακούργα κοινωνία,
εσχολιάζαν, δυο γερόντια,
σιγά, και άνευ…του, δου, θου,
γιατί…δεν είχαν δόντια.

Απ' τα χείλη, το τι λέγαν,
"έπιασε", ένας… κουφός,
και εις τη συζήτησή τους,
άπλετο, εχύθει…φως!

Πως τους μετέφρασε σωστά,
διόλου δεν αμφιβάλλω,
καθώς μας είπε, τελικά,
πως είπε το 'να, στ' άλλο.

-Tα πάντα,…δούνε και λαβείν,
γι αυτό, λοιπόν, ορκίσου,
πως θα 'ρθεις στην κηδεία μου,
για…να 'ρθω στη δική σου!

Αν δεν έρθεις στη δική μου,
κι εγώ, ξέρεις, δεν ξεχνάω,
σου το λέω, στην τιμή μου,
στην δική σου δεν πατάω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-01-2021