Ένας αλήτης έρωτας

Δημιουργός: ακριτας, Αναστάσιος. Π.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πως έγινε και φτάσαμε ως εδώ
εγώ σε λάτρεψα μα τώρα τυραννιέμαι
στα χαρακώματα του νου αιμορραγώ
σε αγάπησα πολύ δεν το αρνιέμαι

Πως έγινε και φτάσαμε ως το τέλος
αν με ρωτήσουν δε θα δώσω εξηγήσεις
ένας αλήτης έρωτας μοιραίος
με γέλασε μόνο θα πω, με ψευδαισθήσεις

Τα βράδια λίγο λίγο με βυθίζουν
οι μπόρες στα βροχόνερα
Τα όνειρα που χτίσαμε γκρεμίζουν
του δρόμου τα λασπόνερα

Στο βλέμμα σου βουλιάζω λίγο λίγο
σα χάρτινη βαρκούλα στα σκοτάδια
γυρεύω απεγνωσμένα να ξεφύγω
μα νιώθω την ανάσα σου τα βράδια

Τα βράδια λίγο λίγο με βυθίζουν
οι μπόρες στα βροχόνερα
Τα όνειρα που χτίσαμε γκρεμίζουν
του δρόμου τα λασπόνερα





Παραλλαγή : γραμμένο σε δεύτερο πρόσωπο.

Πως έγινε και φτάσαμε ως εδώ
εγώ τη λάτρεψα μα τώρα τυραννιέμαι
στα χαρακώματα του νου αιμορραγώ
τρελαίνομαι για κείνη , δεν το αρνιέμαι

Πως έγινε και φτάσαμε ως το τέλος
αν με ρωτήσουν δε θα δώσω εξηγήσεις
ένας αλήτης έρωτας μοιραίος
με γέλασε μόνο θα πω, με ψευδαισθήσεις

Τα βράδια λίγο λίγο με βυθίζουν
οι μπόρες στα βροχόνερα
Τα όνειρα που χτίσαμε γκρεμίζουν
του δρόμου τα λασπόνερα

Στο βλέμμα της βουλιάζω λίγο λίγο
σαν χάρτινη βαρκούλα στα σκοτάδια
γυρεύω απεγνωσμένα να ξεφύγω
μα νιώθω την ανάσα της τα βράδια

Τα βράδια λίγο λίγο με βυθίζουν
οι μπόρες στα βροχόνερα
Τα όνειρα που χτίσαμε γκρεμίζουν
του δρόμου τα λασπόνερα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-01-2021