Ενα λικέρ, ένα κονιάκ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Σήμερα δεν είμαι καθόλου σοβαρή, ερωτικόν! ερωτικότατο, να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μικρούλα χρυσοκέντητη, μ` ασήμι και χρυσάφι
έλα κοντά που σε ποθώ, η μοίρα μας το γράφει.
Γραμμένο στα κατάστιχα, από τη γέννηση σου
ειν να περάσεις πλάι μου, όλη τη ζωή σου.

Θα σε φιλώ σαν Παναγιά, δικό σου το φεγγάρι
νύχτες γλυκά θα σ` αγαπώ, αν γίνουμε ζευγάρι.
Θε να σου φτιάξω με κλωστή, μια χρυσαφένια σκάλα
σ` όλα τ` άστρα ν` ανεβείς, για κοίτα με μια στάλα.

Τα βράδια θα σου έχω εγώ, μια μελωδία φως μου
χίλια θα παίζουνε βιολιά, γιατί είσαι ο θησαυρός μου.
Μια χούφτα με βασιλικό,θα βάλω στη ποδιά σου
του Μαγιού τα λούλουδα, όλα στην αγκαλιά σου.

Θα σε ξυπνάω το πρωί, με ψίθυρους αγάπης
γλυκό της νιότης μου πουλί, όταν κοντά μου θαρ` θεις
Με το φεγγάρι θα μιλώ, θα πω να σε φωτίζει
το άγιο χέρι του θεού, εσένα νε, ν` αγγίζει.

Θα μάσω εγώ κυκλάμινα ετούτο το Νοέμβρη
ροζούλια και ρομαντικά, μες στο δικό σου χέρι.
Σαν βάλει κρύο αγάπη μου, για σένα νε φωλίτσα
σε πάπλωμα μεταξωτό, θα σε κρατώ αγκαλίτσα.

Όταν αρχίζουν οι βροχές, θα βγούμε να χορέψουμε
με ένα βαλς, ένα ταγκό, τις στάλες να μαζέψουμε.
Κι` αν μου βραχείς αγάπη μου, τα ρούχα θα σου βγάλω
δίπλα στις φλόγες του τζακιού, ένα ποτό θα βάλω.

Ένα λικέρ, ένα κονιάκ, σε κρύσταλλο ποτήρι
να γλυκαθούν τα χείλη σου κι` έρωτα το χατήρι.
Στο μαύρο σου κομπιναιζόν, θ` αφήσω τα φιλιά μου
κι` όταν στο βγάλω όμορφη, φωτιά στα σωθικά μου

3-1-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-01-2021