ένα παλιό χρονιάρικο (ε)

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

χρόνια πολλά στους Γιάννηδες και στις Γιαννούλες δώθε χαρά υγειά και τα λοιπά σκόρπισε τώρα Πόθε!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

με κάλαντα Θεσσαλικά τα παιδικά μας χρόνια
γεμίζαν ξυλοκέρατα φρούτα μα και κυδώνια
«δώμ θειά του κλούρ(ι)΄ του ξτούρ(ι)΄
να πάου παραπέρα
μι καρτιράει η μάνα μου μι πίτα κι μι κ(ου)λούρα
κι μ΄έναν κουκουτσέλου (εκείνα τα γλυφειντζούρια τα κοκκοράκια)
τσέλου τσέλου κι του χρόν΄»

Λιβάνισες το σπίτι σου, ως είθισται, απόψε
τον Ρόμπινς έπιασες ευθύς, κι εκείνο το παντζάρι,
πίτα με φύλλα άνοιξες, πάρ' το μαχαίρι, κόψε
μπρούσκο κρασάκι στη γωνιά, για το καλλικαντζάρι

Που ροκανίζει ολημερίς το δέντρο του Γκαλάντα
κι όλους τους αρχιμουσικούς τους έβαλε στη μπάντα
παιδεύεται οληνυχτίς, μαρσάρει πομπινάκια
αλλάζει αλυσοπρίονο, καίγοντας καρβουνάκια

και, πριονίζει μυστικά, του δεξιού λοβού
σαν άλλος ghost buster, γυρνάει ντεζαβού
κι αφού την αγιαστούρα, κρατάει ο παππάς
εσύ με το μαντζούνι , για δέν τα παρατάς;

Νοιώθεις ο ενδιάμεσος, ποιός άραγε σου τό'πε;
πως 'κείνο το φιλότιμο, πληρώνεται, οπότε;
συ θέλησες τα πνεύματα, εκείνα να καλέσεις
δεν ήξερες, δε ρώταγες; ποιές είναι οι προθέσεις;

Νά'σαι λοιπόν, μεσ'τη γωνιά, των στιχοποιητάδων
κάλαντα Φώτων για να πεις, των στιχολαλητάδων
κουλούρι θα σου δώσουνε, με μια τρυπάρα τόση
να το περάσεις στο λαιμό, να πάρεις μία δόση

Μην περιμένεις φχαριστώ, παράπονο κανένα
κάνε μονάχα το καλό και ρίχτο στην αρένα
τα μάτια λίγων φίλων σου, είναι μετρημένα
δεν ψάχνει άλλα η καρδιά, αυτά είναι δοσμένα

Σου φτάνει η αγάπη τους στα μέσα που φωλιάζει
φτάνει εκείνη η αγκαλιά, στο νοιάξιμο σπαράζει
και μόνο με τη σκέψη τους, νοιώθεις παραδομένη
αυτή είναι η ευτυχία σου, δική σου ειμαρμένη

Η πίκρα αφήνει οδυρμό, μα και φθορά μεγάλη
κι είναι πολύ εγωϊστικό, να στη φυτεύουν άλλοι,
ας θίγεσαι με προσβολές, δε φταίνε πάντα εκείνοι
σε θέματα προσωπικά, δείξε τους καλωσύνη

Σαν θα το δεις, με τον καιρό, ό,τι αξίζει μένει
μαθήματα η ζωή σωρό, δίνει αλλοπαρμένη
οι λίγες μας χαρές, μικρές, στιγμές μέσα στο χρόνο
οι άνθρωποι μας προσπερνούν, μέσ´το δικό τους πόνο

Φωτεινή....φ.κ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2021