Δυο τσιτάκια στο σκοινί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου......αυτό είναι για εμένα, όλα τα λέει, σας ευχαριστώ, να είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
έχω εγώ , να σας θυμάμαι.
Όταν μου λέγανε, στ` αρνί
το λύκο μην φοβάμαι.

Αγκαθωτό ένα στεφάνι
δέκα γίδια μες στη στάνη
κι` ότι ήθελε ο θεός
δυο μουριές, είχαμε βιός.

Έχω! εγώ να σας θυμάμαι
χίλιες εκατό πληγές.
Τοίχους, τα καρφιά πονάνε
και οι παιδικές θηλιές.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
όλα μας τα παραμύθια.
Της συμπόνιας οι ψαλμοί
είχαμε, πληγή στα στήθια.

Ένα ζευγάρι λουστρινάκια
κάθε που ερχότανε Λαμπρή.
Έμειναν στη ψυχή σαράκια
κι` ότι ήθελαν οι θεοί.

Στης σπηλιάς το καραούλι
που είχαμε μια πουπουλού
απ` τα γεννοφάσκια δούλοι
τα καημένα, του θεού.

Πόσο! πόσα! σας χρωστώ
σας, βρε φουσκωμένοι διάνοι
και στα χέρια μου κρατώ
απ` τη γέννα το δικριάνι.

Ότι ήθελε ο θεός
ότι έγραψε η αγάπη
ψάξαμε ψηλά ένα φως,
άγριο, άσπρο ένα άτι.

Πάνω σε ψηλή κορφή
κι` ας αγκίλωνε η σκάλα
ότι ήθελαν οι θεοί,
με της μάνας μας το γάλα.

Δυο τσιτάκια στο σκοινί
η αγκίδα μας διαθήκη
σαν αγάλλονταν οι ουρανοί
και εαυτόν, να μας ανήκει.

Πουπουλού...μικρό χαλάκι φτιαγμένο με διάφορα κουρελάκια
Τσιτάκι...πολύ φτηνό ύφασμα, συνήθως εμπριμέ.

9-1-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2021