του Ευαγόρα η θηλειά

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν έχω δρόμο να βαδίσω
Ούτε ουρανό να κρατηθώ
Στο συρματόπλεγμα να στήσω
Θέλω του θάνατου βωμό

Λόγια ζαλίζουν το κεφάλι
Του σκοτεινού μου κόσμου πάλι
Μα τους νεκρούς μου πια του έθαψα
Με το αίμα τους τον καημό μου εβαψα
Και τώρα μαχαίρι ετοιμάζω
Λευτεριά στους σκλάβους τάζω

Τρίζουν τα σίδερα στη Λύση
Αργεί το φώς της να γυρίσει
Μαράθηκαν και τα μερσίνια
Που ευωδιάζαν στην Κερύνεια
Στην Αμμόχωστο αρχαία παιχνίδια
Παίζουν τα σκουριασμένα φίδια

Το δάκρυ κρύβω και τα λούσα
Που ατιμάσαν στη Γιαλούσα
Παρθένες μάνες και γιαγιάδες
Οι τερατόμορφοι φονιάδες
Ξεσφίγγω του Ευαγόρα τη θηλειά
Της μνήμης μου η αγχόνη βαριά

Τους ανέμους λύνω στα θηρία
Και τα συκώτια τους καίω θυσία
Στο θεό,τις κατάρες ν'αγιάσει
Την αθώα ψυχή μου ν'αδειάσει
Απ τον πόνο του χαμένου αδερφού
Κι από τις φωνές του αδικου χαμού

Το μοιρασμένο νησί μου θρηνώ
Τραγουδώντας στο σταυροδρόμι
Μόνος απέλπισα μα δεν ξεχνώ
Ιεροί της λευτεριάς οι δρόμοι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2021