Μες στο κάδρο σου γελώ

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάνε χρόνια που` χεις φύγει
φύγαν πλοία στο λιμάνι
κι` έχω κάτι που με πνίγει...
έλεγες δεν θα πεθάνει.

Ένα γράμμα θα σου στείλω
σ` άγνωστο ένα παραλήπτη
χρυσοκίτρινο ένα φύλλο
που` φέρε η βροχή στο σπίτι.

Δεν ρωτάω αν σ` αγαπούν
δεν ρωτάω, αν αγαπάς,
είναι τόσα που πονούν.
Τι τα βράδια να ζητάς.

Αριθμός, οδός, καμία
γράμμα δίχως παραλήπτη
μες στο χρόνο μια ιστορία
μιας αγάπης παραμύθι.

Δεν με ξέρεις, σου μιλώ
δεν με ξέρεις, δεν θυμάσαι
μες στο κάδρο σου γελώ
λέω, ευτυχισμένος να` σαι.

Πάνε χρόνια που` χεις φύγει
κι` όλο στέλνω ένα γράμμα,
νοσταλγία με τυλίγει
είναι ανοιχτό το τραύμα.

Πως να είσαι δεν ρωτώ
αν σε κυβερνάει η λήθη
δεν σου στέλνω, δεν μπορώ
τη πληγή που` χω στα στήθη.

Μου είπανε ότι σε είδαν
κι` είχες μια μελαγχολία.
Θύμησες κι` αν με τυλίγαν
φύγανε τα τρένα φύγαν
και απάντηση καμία.

Δεν προσμένω από σένα,
η λατρεία ήταν δική μου.
Γράφω, σβήνω, τα γραμμένα
σ` ένα γράμμα, η ζωή μου .

15-1-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2021