Αφίλητο από χρόνια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διψάσαμε,
το σούρουπο
κει στο μεγάλο
το πλατάνι
στα διάσελα
που θέλαμε
ένα κόκκινο
στεφάνι.

Διψάσαμε,
μες στο στρατί
που πήγαινε
στον ήλιο.
Ήταν μοιραία
η εποχή
και ψάχναμε
προσήλιο.

Διψάσαμε στ`
ανείπωτα
στα ολόδικα μας
πάθη.
Και κρύψαμε
το σύννεφο,
μα εκείνο
δεν εχάθει.

Διψάσαμε το
δειλινό
πάνω απ` τα
πελάγη,
μες στα
γαλάζια
κύματα.
Διψάσαμε
για αισθήματα!

Κι` ήταν το
στόμα μας
ξερό,
αφίλητο από
χρόνια.
Έψαχνε τόσο
για νερό,
μες στα ξερά
τ` αλώνια.

Διψάσαμε τα
δειλινά
σαν τέλειωνε η
αγάπη.
Σαν τέλειωναν τ`
αληθινά
τα νεανικά μας
λάθη.

19-1-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2021